UZAYAN
Önce şiiri buldum Noktalar, virgüller, hele hele konuşma çizgileri, satır sonu, satır başları… Kıymeti kalmadı. Uzun uzadıya paragraflar, üç nokta koyacak kadar kıymetli ve esas olmadığından devamı, tercih edilen iki noktalar ama mutlaka yan yana ha! Yan yana deyince yanımda seni bulurum Ki onlar, yine de yakışmaz bir edebiyatçıya deyip illa üçüncüsü konulan, o, TDK’nın suyuna gidilen noktalardır. Hep uzar gider, uzar gider… Sonu sana varır uzayan cümlelerin, zaten varılacak nere var senden başka Alt alta dizildi mi mısralar, Alnındaki çizgiler okunur sevgilinin Sevgilimin alnı gibi kokar bir kağıt, uzanır öperim. Sen sâf, Sen çocuğu yağmur sonrası çayır sevinçlerinin Bir Filistinlinin, Suriyelinin elinden tutup gelirsin bana Revaçta bir şiir olsun diye değil, alışık olduğum bir manzara olduğu için mülteci duacısı ellerin… Uzar gider üç noktalar sana doğru, hep hatrı kalmasın diye sonuncusunun. Bunca noksanımla, gediğimle nasıl olur hakkınca bir yâr gibi ...