SANA GÖRE DEĞİLİM
SANA GÖRE DEĞİLİM Eriklerin mevsiminde yetiştiği, çiçeklerinin vaktinde açtığı, tabiatın herkese adil olduğu o günlerde Ayhan Abi de gençti. Aysel’den ya da kaderinden demeliyim ilk cilveli silleyi yediğinde henüz bıyıkları yeni terlemişti. Damarlarında aşk kan gibi dolaşırdı, hani elinde son lokması olsa Aysel'e uzatıp yedirecek, ayazda tek hırkasını Aysel'e giydirecekti. Yokluğa Aysel'le vardı da; Aysel varlığa bile onunla yoktu. Keşke yalnız karşılıksız bıraksa idi Ayhan Abi'yi, daha yeğdi. Ama işte bazen en kötü karşılık, karşılıksız bırakmaktan iyidir diye avunuyor insan, ne tuhaf! Bir keresinde dünyanın bütün talihlerinin ondan yana olduğunu zannederek açılacaktı Aysel'e. Tam niyetlenmişti ki gönlünün kuyularında akseden o sesi ebediyen kuruttu zalim. Karlı bir günde soğuktan buruş buruş olmuş, fabrikada isten, mürekkepten kara çalınmış, ne kadar temiz olsa da lekeleri çıkmayan o ellerini gördü Aysel Ayhan Abi'nin...